1999 yılında yapılan milletvekilliği genel seçimi öncesi aday olmak istediğimiz partinin milletvekili adaylığı için talep ettiği belgeleri tamamladıktan ve adaylık için istenilen ücreti bankaya yatırdıktan sonra dekontu diğer belgelerin bulunduğu dosyaya ekleyip var olan belgeleri ilgili birime vermek ve aday adaylığını resmileştirmek için Ankara’da bulunan genel merkezin yolunu tuttuk.
Bizim gibi binlerce sayıda milletvekili olarak memlekete hizmet etmek adına yanıp tutuşan “potansiyel milletvekillerinin “arasından zorlukla yol bulup genel merkezin içerisinden girmeyi başardığımızda ilk aşamayı tamamlamanın keyfini yaşamaya başladığımızı hatırlıyoruz.
Başvuru evraklarımızı parti genel başkanına verme düşüncesi mümkün olmadı,
Hadi genel başkan olmadı hiç değilse bir genel başkan yardımcısı bulalım diye düşündük ama tüm genel başkan yardımcılarının kendi canlarının derdine düştüğünü görünce ondan da vaz geçtik.
O olmadı bu olmadı, bu oda dolu “sayın gelen sekreter yardımcımızın özel kalemi sizi bir saat içerisinde kabul edecek” şeklindeki mavralar artık bizi iyiden iyiye bıktırınca en üstteki 14. Kattan hemen giriş kapısına da gelmiş bulunduğumuzu da fark ettik.
Birkaç saat önce “bunlara mı kaldık” diye burun kıvırdığımız ve “Aday evrak kabul” tabelası yazan iki genç arkadaşımızın yanına sanki kapıdan yeni girmiş bir müstakbel vekil edası ile yanaşıp evrakları sağ salim teslim edip “teslim alındı” belgesini de almayı ihmal etmedik.
Evrakları teslim ettik ama aday olacağımız yere döndüğümüzde orada var olan eş dosta “- Genel merkezde bizi genel başkan karşıladı, çayını içtik çok kalabalık vardı genel başkanımızın zamanını çalmamak adına –Yüksel Bey kebap ısmarlayayım teklifine de teşekkür ettik, sonra koridorlarda bizi görüp kucaklayan genel başkan yardımcıları ile uzun saatler boyunca siyaset konuştuk” yalanını gerçeğe çevirebilmek adına en azından birkaç fotoğraf karesi bulma yollarını aramaya başladık.
Seçim bölgemizdeki eşin dostun “- Hani genel merkezde herkes seni tanıyordu bir tek kare fotoğrafın yok” serzenişinden kurtulmak adına bizimle beraber gelen arkadaşımıza “-şimdi tek tek odalara dalacağız, beni iyi takip et Kırkpınar’a çıkmış yağlı güreş pehlivanı gibi hangi genel başkan yardımcısı yada genel merkez yöneticisine sarılırsam anında fotoğraf çek yoksa yanarız “ dedikten sonra 5-6 genel başkan yardımcısının “-Kimsin kardeşim durduk yerde bana neden saldırıyorsun deli misin nesin “ itirazlarını duymadan gerekli fotoğraf karelerini yakaladık.
Bu söylediğimiz işlemlerde bilemediniz yarım saat sürdü ve saat 12.00 gibi bizim aday adaylığı ile ilgili tüm başvuru ve fotoğraf çektirme süreci tamamlanmış oldu ama saat 12.30’da geldiğimiz araca binip akşam saatlerinde evde olmak karizmayı tamamen çizdireceğinden en azından ucuz bir otelde kalıp erkenden yatıp ama soranlara “ Gece geç saatlere kadar milletvekillerinin misafiri olduk” yalanını söylemek lazım..
Ertesi gün ikamet ettiğimiz yere tekrar döndüğümüzde bu sefer etrafımızdakilere siyaset yapma saati başlıyor, Bizimle birlikte aday adayı olan herkes bire bin katarak “olmayan” genel merkez temaslarını anlatmaya başlıyor , hatta bir aday adayı “-Arkadaşlar ben sizden ayrıyım başvuru dosyamı henüz vermedim zira dosyam genel başkanımızın önünde dosyayı kendi teslim edecek” dediğinde içimizden neler söylediğimizi bir biz birde Allah biliyor.
Bu sözünü ettiğimiz ve milletvekilliği rüyası listeler açıklandığı dakikada sona eren aday adayları “son dakikaya kadar liste başıydım en son anda ne olduysa ismim listeden çıkartıldı” diyerek heveslerini bir dahaki seçime saklamak zorunda kalıyorlar.
Biz yukarıda anlattığımız ve günün sonunda “sadece ve sadece kendisini kandırmaktan başka hiçbir işe yaramayan” aday adaylık sürecini kaç kere yaşadığımızı unuttuk, Unuttuktan sonra da kahvede çay içerken etrafımıza toplanan bedavacılara “ –Burada birbirimize hava atmanın kimseye faydası yok, Genel merkezler ön seçim için sandık koymadıkları an listelerin şekilleneceği yer partilerin genel merkezleridir” demeği o gün bu gün ihmal etmedik.
Türkiye 2023 yılında yeni bir seçime gidecek ama biz daha bugünlerde yemek yedirdiği bir kaç gazeteci üzerinden “benim işim tamam, yerim garanti, Genel merkez nezdinde görüşmeler tamam sadece ve sadece başvuruların yapılacağı zamanı ve seçimin olacağı günü bekliyorum” şeklinde seri atışlara başlamış durumdalar.
Bu konuda çok sayıda kere “damdan düşmüş” birisi olarak bu “umutsuz vakalara” sadece ve sadece gülüyoruz ama üzülerek gülüyoruz..