Dön...

Hasret kemendini boynuma taktım

Şu garip gurbette resmine baktım
Sensizlik acısıyla içimi yaktım
Gençliğimi yıllar çürütmeden dön

Bitmesin seninle sevinçler bağlar
Mecnun  çöllerde Leylam der ağla

Ferhat’ın deldiği dağlara yağan kar
Temmuz sıcağında erimeden dön

Kader yollarıma kursa da pusu
Azalmazsın kalbindeki sevmek arzusu

Sevda cephesinde gönüllü yolcusu
Bu aşk uğruna beni öldürmeden dön

Bilirim uzaklarda hasretlik acı
Gidenler yolcu kalanları hancı

Yüreğimde sensizlik büyük bir sancı

Hasretimiz volkana dönüşmeden dön