Oskarlık Film

Ülkemiz bir süredir toz duman içinde.

Avanta isteyen bir takım gazeteciler, kimi siyasilerle ilgili ortaya saçılan inanılmaz ifşalar.

Akla hayale gelmeyecek iddialar havada uçuşuyor..

Medyanın büyük kısmı olup bitenleri sanki hiçbir şey yokmuş gibi görmezden geliyor.

Sosyal medya yıkılıyor.

Sokakta ki insan ise ne olup bittiğini pür dikkat izliyor.

Adeta film izler gibi.

Ama ne film!

En orijinalinden aksiyon, gerilim, avantür..

Tam Oskarlık!

Önceki akşam TV’de hakkında 10 Milyon Euro avanta istediği iddia edilen gazeteci ile iddia sahibi tartıştı.

Maç izlenir gibi izlendi.

Ülkeyi yönetenler suskun, yargı suskun, konuşması gerekenler suskun..

Bu gidişatın iyiye doğru olmadığı konusunda büyük ekseriyet hem fikir..

Nedeni şu ki ülkenin gerçek sorunları bir şekilde arka planda kalıyor.

Oysa şuan ülkemiz de çok acil bir şekilde başta işsizlik ve ekonomik sıkıntıların çözümü noktasında mesai harcanması gerekiyor.

Diyeceksiniz ki ortaya atılan iddialar, ifşalar falan önemsiz mi, elbette hayır.

Demokrasi, bağımsız yargı ve hukuk işte tamda bunun için var.

Tüm iddia, ifşalar karanlıkta kalmadan hukuk önünde gereken karşılığını mutlaka bulmalıdır.

Filmin sonunu herkes gibi bende büyük bir merakla bekliyorum.

Umarım ülkemiz bu gergin ve kaotik ortamdan bir an önce kurtulur.

Ve yine umarım ülkemiz tüm enerjisini daha çok demokrasi, hukuk, sosyal adalet, özgürlükler adına harcar.

Ancak her kes şunu bilsin ki, Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün büyük eseri laik, demokratik Cumhuriyet yoluna büyük bir kararlılıkla devam edecek.

ESKİDEN GAZETECLİK

Gazeteciliğe başladığım ilk yıllarda hafta sonları köşe yazılarım genelde kültür-sanat üzerineydi.

Şiirler, öyküler ve kimi kitaplardan alıntılara yer verirdim.

Çünkü hafta için zaten siyaset, gündemle strese giren gazete okurlarını hafta sonu gerginlikten kurtarmak isterdim.

Tabi o zaman yazılı yerel basının en parlak dönemiydi, çünkü internet, dijital ortam falan yoktu.

Gazetecilik o yıllarda çok daha güzel ve anlamlıydı.

Meslek kendi içinde rekabet yaşarken, özel haberlerin ardı arkası kesilmiyordu.

Çünkü o zamanlar sabah erken kalkan ben gazeteciyim diyemiyordu!